martes, 1 de mayo de 2012

Al mar.





El mar
como
alma.



Metáfora
que abarca
dos extremos
iguales,



confín
de todas
las preguntas.



Su cadencia
purifica
mis
(d)años,

devolviéndome
los
ojos
después
de cada
muerte.


No hay comentarios:

Publicar un comentario